พอเปิดรูปเก่าๆดู ถึงได้รู้ว่าคิดถึงเพื่อนๆและช่วงเวลาแห่งความสุขเหล่านั้นเพียงใด
ทริปแอ่วเหนือแห่งความทรงจำ |
บันทึกการเดินทางบนถนนแห่งความทรงจำ ตอนแรก ... จะย้อนไปเมื่อ 3 ปีก่อน ซึ่งเป็นช่วงที่กำลังเรียนอยู่มหาลัย ปี 4 เทอมสุดท้าย ... ด้วยความที่อยากเที่ยวกัน พวกเราเลยจัดทริปแอ่วเหนือ ประมาณ 5 วันขึ้น ... นำทีมหัวหน้าไกด์ของเราในครั้งนั้น คือ เพื่อนจ๊อบ (ผู้แสนใจดี) นอกจากจะเป็นคนจัดการทั้งเรื่องที่พัก เรื่องรถ เรื่องโปรแกรมเที่ยว และหาสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆแล้ว ... ^_^ ยังดูแลคอยแนะนำพวกเราตลอดทั้งทริป (ฮี บอน ทู บี ไกด์ จิงๆ) 555+
เข้าสู่กลางเดือนธันวาคม ปี 2007 พวกเราทั้ง 8 คน ประกอบไปด้วย เพื่อนจ๊อบ เพื่อนเบส เพื่อนเจ แฟนเพื่อนเจ(หรือเรียกว่า เจ๊พี่ปุ้ย) เพื่อนเจอาร์ เพื่อนกิ๊ฟ(ต๊ะ) เพื่อนเปาเปา (ซึ่งยามปกติในมหาลัย 4 ปี แทบจะเห็นหน้าชี นับครั้งได้ ... แ่ต่ในยามเที่ยว ชีไม่พลาดค่ะ ^^) และสุดท้าย ตัวดิฉันเอง พวกเราเริ่มต้นออกเดินทางจากกรุงเทพฯ โดยรถทัวร์ มุ่่งหน้าสู่เชียงใหม่ถึงตอนประมาณตี 5 ... ใช้เวลาเดินทางประมาณ 8-9 ชั่วโมง เมื่อถึงสถาีนีขนส่งจังหวัดเชียงใหม่ พวกเราเดินทางต่อโดยรถตู้ที่เช่าเหมาคันไว้ (อันนี้ก็ไม่ต้องบอกว่า เพื่อนจ๊อบผู้แสนดีของเราเป็นคนจัีดการ 555+ สบายจิงๆแค่รอเที่ยวอย่างเดียว) ... มาถึงตรงนี้ อาจจะสงสัยกันว่าทำไมต้องต่อรถตู้ เพราะจุดหมายปลายทางแรกจริงๆของพวกเราไม่ใช่ที่เชียงใหม่ แต่เป็น อ.ปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน
หลังจากงีบหลับบนรถตู้ต่ออีกประมาณ 1-2 ชั่วโมง พวกเราก็มาถึง แม่ฮ่องสอน ... เพียงก้าวแรกที่เหยียบย่างลงสู่เมืองอันมีเสน่ห์ดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทุกแห่งหนนี้ ก็รับรู้ได้ถึงความหนาวเย็นยะเยือกที่ซอกซอนเข้าสู่ผิวหนังอันบอบบางของฟ้าใหม่ 555+ (อย่าเพิ่งหมั่นไส้กันนะค่ะ) โอ๊ยย แล้วทีนี้จะทำไงดีละเนี่ย ... เพื่อนไกด์ไม่ได้บอกให้เตรียมตัวสำหรับอากาศหนาวของที่นี่ซะด้วย พวกเราเข้าใจกันว่าคงจะไม่หนาวมาก ณ จุดนั้น ฟ้าใหม่แทบจะขโมยเสื้อหนาวของคนอื่นมาใช้ ... ใครมีเสื้อหนาวอะไร ฟ้าใหม่รับของบริจาคหมดละค่ะ ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ อิอิ แต่อากาศหนาวก็ได้บรรยากาศที่ดีไปอีกแบบ ^^
วันแรกของทริปนี้ ... เริ่มต้นที่ อุทยานอะไรสักอย่างก็จำชื่อไม่ค่อยได้ แต่รู้ว่ามีบ่อน้ำพุร้อน ... ซึ่งเอาไม่อยู่กับอากาศตอนเช้าตรู่ที่แสนหนาวบาดจิต >.<
จากนั้นก็ ไปกันต่อที่หมู่บ้านยูนนานที่ปาย ... ซึ่งอากาศตอนสายๆก็ไม่หนาวอย่างตอนเช้าแล้วละค่ะ ประกอบกับมีแดดด้วยก็เริ่มร้อนขึ้นอีก
ณ หมู่บ้านยูนนาน (ปาย) |
** ที่หมู่บ้านยูนนาน ชอบที่สุดก็ตรงที่ได้เล่นชิงช้าแบบโบราณ ค่อนข้างเสียวเอาการอยู่ ใครเสียวไม่เสียวไม่รู้ แต่ฟ้าใหม่ขอกรี๊ดไว้ล่วงหน้า 555+ หนึ่งในเพื่อนๆเราบางคนใจฝ่อ อาการกลัวความสูงกำเริบเลยไม่ได้ขึ้น ได้แต่เฝ้ามองพวกเราเล่นสนุกสนานกัน ...
ชิงช้าแบบยูนนาน |
หลังจากกินข้าวกันง่ายๆที่ร้านริมถนน พวกเราก็เดินทางไปยังที่พักที่ไกด์แสนดีของเราจองไว้ ... ราคาย่อมเยาว์ ที่พักเรียบง่ายเ้ข้ากับธรรมชาติ แต่น่ารักและน่าอยู่ไปอีกแบบ ...
ที่พักคืนแรก ... ข้างบนเปิดโล่งไว้สำหรับดูดาว |
หายเหนื่อยกันสัักพักแล้ว ไกด์ก็พาพวกเราไปเล่นน้ำตก ... แต่หลังจากพารถขึ้นเขาลงห้วยกันอยู่นาน พวกเราก็เริ่มตระหนกแล้วว่า (เน้นนะค่ะว่า ตระหนก ไม่ใช่ตระหนัก 555+) พวกเราหลงทาง 555+ แต่โชคดีที่กลับตัวทัน ไหนๆก็หาน้ำตกเป้าหมายไม่เจอ พวกเราเลยตัดสินใจเล่นน้ำตกเล็กๆระหว่างทางที่เราผ่านมา ...
น้ำตกเล็กๆที่เข้าถึงยากที่สุดในชีวิต |
เอ่อ ใครกันนะที่น้ำในหน้าหนาวแบบนี้ โอ้แม่เจ้า หนาวจริงๆ ?-?
คืนแรกที่ปาย พวกเราได้มีโอกาสขึ้นไปไหว้พระที่วัดบนเนินเขาใกล้ๆที่พัก จากบนวัดสามารถมองเห็นวิวและธรรมชาติของเมืองที่แสนสงบแห่งนี้ได้เป็นอย่างดี ... หลังจากนั้นก็ไปกินข้าวกันในตัวเมืองปาย และเต็มอิ่มกับบรรยากาศของถนนคนเดินของเมืองปายที่ยังมีมนต์เสน่ห์ของความเรียบง่ายและกลิ่นไอของความเป็นพื้นเมืองที่ยังหลงเหลืออยู่ ซึ่งแตกต่างจากถนนคนเดินในเมืองใหญ่ๆทั้งหลาย ... หลังจากได้ของติดไม้ติดมือกันมาคนละเล็กละน้อย พวกเราก็กลับที่พักค่ะ เพราะเริ่มเหนื่อยอ่อนจากการเดินทางมาตั้งแต่เมื่อวาน ... ก่อนเข้านอน ก็ขอปล่อยโคมตามแบบประเพณีชาวภาคเหนือกันสักหน่อยค่ะ ...
เป็นภาพที่งดงามเข้ากับบรรยากาศจริงๆ แนะนำสำหรับคนที่มาเป็นคู่รัก ถ้าหากได้ลอยโคมด้วยกันคงจะโรแมนติกน่าดู ^^
โคมลอยแบบชาวเหนือ |
สุดท้ายในค่ำคืนแรกนั้น ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับห้องค่ะ ... แต่ยังไม่ได้นอนหรอกนะค่ะ พวกเราคอแอลกอฮอล์เลยขอดับความหนาวด้วย Vodka กันสักหน่อยก่อนนอน อิอิ คืนนั้นฟ้าใหม่เลยหลับสบายไปอย่างรวดเร็ว อิอิ ... แต่เตียงข้างๆจะหลับหรือทำอะไร อันนี้ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ฮ่าๆ
... ขอจบตอนแอ่วเหนือ 1 ไว้เพียงเท่านี้ก่อนนะค่ะ ... กลัวคนอ่านจะเบื่อซะก่อน ... เพราะคนเขียนก็เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน ไว้มาต่อกันใหม่ ... ขอบคุณที่ติดตามค่ะ =(^.')=
0 ความคิดเห็น:
Post a Comment